Voici la traduction en flamand (néerlandais de Belgique) du texte fourni, en conservant les balises HTML intactes :
Krabben is een natuurlijk en vaak waargenomen gedrag bij honden dat vele mogelijke oorzaken kan hebben. Wanneer een hond krabt, zegt men dat hij last heeft van jeuk. De jeukende gebieden kunnen het hele lichaam beslaan of beperkt zijn tot specifieke plaatsen.
Wat zijn de mogelijke oorzaken?
1) Parasieten
De eerste die gewoonlijk wordt overwogen is besmetting door externe parasieten. De meest voorkomende zijn vlooien, die direct of indirect via hun uitwerpselen in de vacht van de hond kunnen worden waargenomen.
Het kan ook gaan om oogstmijten, minuscule rode mijtlarven, die meestal in de zomer worden opgemerkt en zich voeden met de huidcellen van de hond, of cheyletiella-mijten, minuscule mijten, die worden overgedragen door direct contact met een besmet voorwerp of dier en zich voeden met “dode huid”.
Luizen zijn ook potentiële parasieten bij honden die jeuk veroorzaken. Ze bevinden zich aan de basis van de haren en worden overgedragen door direct contact met een voorwerp of een ander dier.
Ten slotte kunnen andere parasitaire mijten de hond ertoe aanzetten om te krabben, zoals de Demodex, de veroorzaker van demodicose gekenmerkt door haaruitval, de Sarcoptes, verantwoordelijk voor schurft, of de Otodectes, die oorschurft bij honden veroorzaakt.
Minder vaak kunnen inwendige parasieten jeuk veroorzaken, vooral rond de anus. De hond schuift dan met zijn achterwerk over de grond: dit wordt het “sleeteken” genoemd.
2) Allergieën
Jeuk kan ook een allergische oorsprong hebben. Ook hier zijn de allergenen talrijk: insecten- of vlooienbeten, inname van allergene voedingsmiddelen, contact met of inademing van een bepaalde stof (metalen, cement, cosmetica, geneesmiddelen, planten, plastic, rubber, pollen, mijten, schoonmaakmiddelen …). De meest voorkomende allergene factoren zijn pollen, mijten (aanwezig in stof) en vlooienspeeksel.
Naast jeuk manifesteren allergieën zich soms door roodheid rond de ogen, zwellingen of spijsverteringsproblemen (braken en diarree).
Atopische dermatitis, waarvan de oorsprong voornamelijk genetisch is, wordt gekenmerkt door een ontregeling van het immuunsysteem en een defect in de permeabiliteit van de huid, wat de doorgang van infectieuze agentia bevordert. Het gaat soms gepaard met oorontsteking, niezen en oogbindvliesontsteking.
Om verder te gaan: een allergie kan de vorm aannemen van angio-oedeem, dat wil zeggen een zwelling van het gezicht, die soms evolueert tot een anafylactische shock of Quincke-oedeem. Dit kan leiden tot ademhalingsproblemen veroorzaakt door obstructie van de luchtwegen. Dit is een veterinaire noodsituatie.
3) Schimmels
Sommige gisten van het geslacht Malassezia kunnen bij overgroei jeuk veroorzaken, vooral in de gehoorgang, op de buik, tussen de tenen, in plooien, op de lippen… Naast tekenen van krabben zal de huid vettig, dik en stinkend zijn, en kan een karakteristieke donkerdere kleur krijgen, zoals olifantenhuid.
4) Andere oorzaken
Er zijn veel andere oorzaken van jeuk bij honden: een toestand van angst (we spreken van psychogene dermatose) of een huidinfectie. Minder vaak kunnen overmatige talgproductie, de aanwezigheid van huidtumoren, of een auto-immuunziekte jeuk veroorzaken.
Wanneer moet u een dierenarts raadplegen?
Krabben kan deel uitmaken van het normale gedrag van uw hond. Als het intensiever wordt, kan in eerste instantie een externe antiparasitaire behandeling en een inspectie van de omgeving van de hond worden ondernomen.
Een consult moet worden overwogen wanneer deze krabsequenties zich beginnen te herhalen, lang duren of zich richten op een bepaald deel van het lichaam. In dit laatste geval kunnen roodheid (erytheem genoemd) of bultjes worden waargenomen.
Wanneer de jeuk bijzonder onaangenaam is voor de hond, kan men likken, bijten, rollen, wrijven tegen omringende voorwerpen waarnemen… Regelmatige en overmatige jeuk uit zich in speekselstrepen, huidschrammen, korstjes of schilfers. Als het krabben chronisch is, kan men verdikking van de huid en haaruitval opmerken. Als teken van abnormaal krabben moeten deze u alarmeren en een reden zijn om uw dierenarts te raadplegen om de oorzaak vast te stellen en de aandoening te behandelen.
